“Diek”
Mien wiegske den stond hier, ‘k wol nooit meer weg,
een gelukkige jeugd, waorveur ik dankzeg.
Gin zurgen of angst, Dieks gevuul werd mien deel,
vriendschap geboren, gin mens was teveel.
Als ik deur mien eigen durp loop, nao een sombere dag,
Dan vuul ik mien bèter en ’t bringt weer een lach.
Soms bringt ow het brood in een andere stad,
een slager een winkel, wi-j hemme ‘t ooit es gehad.
Maor in Diek blief ik feeste, dan vuul ik mien riek.
En dan wet ik het zeker, mien hart leit in ’n Diek.
Gi-j krieg hier nog warmte van een dorpscafé,
de Schutterij trots in Diem veur een defile.
De 11jes een optocht vol pracht en vol praal,
het jeugdwerk mik groepen, koren zingen vocaal.
De Hanen zien knokken, um alles of niets,
warme klanken van DES, alles dut mien wel iets.
Soms bringt ow het brood in een andere stad,
een slager een winkel, wi-j hemme ‘t ooit es gehad.
Maor in Diek blief ik feeste, dan vuul ik mien riek.
En dan wet ik het zeker, mien hart leit in ’n Diek.
Soms bringt ow het brood in een andere stad,
een slager een winkel, wi-j hemme ‘t ooit es gehad.
Maor in Diek blief ik feeste, dan vuul ik mien riek.
En dan wet ik het zeker, mien hart leit in ’n Diek.
En dan wet ik het zeker, mien hart leit in ’n Diek.
Schrijver: Voormalig President Johan Jacobs
Melodie: 'Brabant' - Guus Meeuwis
